Volgens artikel 1 van het Huishoudelijk Regelement kunnen door de Algemene Vergadering ereleden worden benoemd wegens hun verdiensten voor de vereniging of voor de watersport in het algemeen.
Graag stellen wij hierbij de ereleden die benoemd zijn aan U voor:
Mark Willemse heeft ruim 10 jaar leiding gegeven aan het jeugdzeilen en daar met zijn familie hart en ziel ingestoken. Elke zondag hebben Mark, zijn vrouw en ook zeker zijn kinderen zich belangeloos ingezet voor het jeugdzeilen, dat tot 2020 werd georganiseerd vanuit de 3 verenigingshavens in de Heliushaven. Op de top waren er meer dan 50 jeugdigen die zich hadden ingeschreven voor het jeugdzeilen. Menig jeugdlid heeft de beginselen van het zeilen te danken aan Mark met zijn team en daar zijn we trots op. Het resultaat na een dergelijke en constante inspanning heeft er toe geleid dat het jeugdzeilen binnen WSVH een beleidsmatig onderdeel is geworden van het bestuur dat zowel binnen als buiten de vereniging waardering kreeg.
Vanwege zijn enorme inzet heeft het bestuur dan ook besloten hem als erelid voor te dragen en is hij in de najaarsvergadering van 2020 benoemd als erelid.
Arnold was een zeer gedreven verenigingsman die vele jaren voor iedereen klaar stond en altijd bereid was te helpen en mee te denken. Hij was een geliefd persoon en bekend bij iedereen in de haven.
Iedere ochtend al vroeg was hij met koffie te vinden in het clubhuis en dit had een aanzuigende werking op anderen, want er waren altijd clubleden die daar dan ook bleven hangen. Menig plan tot verbetering van de haven kwam uit dit soort informele overleggen naar voren. Arnold vervind de Havenmeester als dat nodig was en gedroeg zich dan als een uitstekend gastheer. Altijd was Arnold bezig te polsen of mensen lid wilden worden van onze vereniging en regelmatig met succes.
Hij was een kei in het organiseren van gezellige avondjes in het Arendsnest of in de partytent van het Kanaal.
Glühwein-, Mosselen- en Barbecue-avonden waren jaarlijks terugkerende evenementen.
Het Bestuur en de Algemene Ledenvergadering heeft op 28 november 2019 besloten om Arnold erelid te maken van de WSV Haringvliet.
Arnold van der Starre is 2 november 2022 overleden, op 80-jarige leeftijd.
Joep heeft zich sinds 2003 gedurende 16 jaar verdienstelijk gemaakt als actief bestuurslid. Eerst als voorzitter, daarna als havencommissaris Heliushaven en vervolgens opnieuw als voorzitter. Met tomeloze ambitie en inzet heeft Joep veel voor elkaar gekregen resp. medebestuurders en andere vrijwilligers daartoe aangespoord. Joep is vervolgens bereid gebleken om de rol van administrateur te vervullen na al zijn Bestuursfuncties.
De belangrijkste zaken waar Joep een bijdrage aan heeft geleverd zijn onder andere samen met Ad Brinkman het gunstig afronden van de onderhandelingen met de gemeente over het huurcontract en vervolgens de vernieuwing van de Kanaalhaven, hetgeen geen gemakkelijke opgaaf was. In de Heliushaven heeft Joep mede gezorgd voor de realisatie van de nieuwe steigers en het verbeteren van de winterberging voor de schepen.
De ontwikkeling en de opleidingen voor het jeugdzeilen heeft hij uitgedragen als een missie voor de toekomst van de vereniging.
Daarnaast is Joep een warm pleitbezorger voor het kwaliteitskeurmerk van de “Blauwe Vlag” voor de beide havens.
Tenslotte heeft Joep, na uitvoerig de markt te hebben verkend, samen met Peter Maasland het nieuwe administratiesystem e-Captain ingevoerd en uitgerold bij Bestuur en Commissies.
Joep is- ondanks zijn enorme gedrevenheid niet iemand die steeds op de voorgrond wilde treden, maar zorgde er toch voor dat de zaken liepen zoals hij dat voor ogen had.
Zijn inzet heeft geresulteerd in forse vooruitgang, hoognodig om onze vereniging klaar te maken voor de toekomst.
Joep is op 11 april 2019 in de Algemene Ledenvergadering benoemd als Erelid van onze Watersportvereniging.
Tijdens het najaarsfeest op 6 september 2014 werd Riet Ossewaarde benoemd tot Erelid van onze watersportvereniging. Het Bestuur bedankte Riet voor haar jarenlange inzet als Havenmeester van de Heliushaven. Bijna 22 jaar was ze als Havenmeester het aanspreekpunt voor de Heliushaven. Een vrouw die van wanten weet met een schat aan ervaring.
Iedereen wist haar ook te vinden omdat ze op de woonark in de haven woonde. Ze kende al de vrije plekken in de haven uit haar hoofd en maakte, zeker bij heftige wind, haar rondes over de steigers.
Het werken met mensen is iets wat Riet het meeste trok. Daarbij was ze een sterk voorstander om een vrouw als Havenmeester aan te stellen. "Vrouwen kijken toch anders naar zaken als mannen", is een duidelijke uitspraak van haar.
Riet heeft nog lang in woonboot "De Ark" in de Heliushaven gewoond, en konden we haar daar nog regelmatig tegenkomen.
Sinds eind 2021 wonen Riet en Rinus niet langer in De Ark, maar in een comfortabel appartement in Den Bonsen Hoek. Riet bedankt!
Ook tijdens ditzelfde najaarsfeest op 6 september 2014 werd Wim Olthoff benoemd tot Erelid van onze watersportvereniging. Het Bestuur bedankte ook Wim voor zijn jarenlange inzet als Havenmeester van Het Kanaal.
Nét geen vijfentwintig jaar heeft Wim gediend als waker over de Kanaalhaven. Hij kan er een dik boek over schrijven.
Als Havenmeester was hij van alle markten thuis en het communiceren met mensen vindt hij zeer belangrijk. "En vooral met de juiste mensen" zegt hij dan lachend. Aan hem is het mede te danken dat het altijd gezellig is op en rond het "Arendsnest".
Op zijn fiets ging hij over de steigers om, zoals hij het zelf zegt, te "schouwen". Hij is erg blij met de nieuwe Haveninrichting, zeker ook omdat dit veel werk scheelt. En met nieuw werkt het nu eenmaal beter dan met oud.
Nu heeft hij eindelijk tijd om de hele zomer er met zijn boot op uit te trekken. Wim bedankt!
Tijdens de Algemene Ledenvergadering van 20 november 2014 is Willem Smith benoemd tot erelid van de watersportvereniging. Onze Vereniging wil daarmee zijn waardering uitdrukken voor de inzet die Willem heeft getoond ten behoeve van de nieuwbouw van de haven in het Kanaal.
Willem Smith is zowel actief geweest bij het bedenken van de plannen, als bij de realisatie en de nazorg van de huidige haven. Hij was daarbij een steun voor de Havencommissaris.
Vanuit zijn positieve instelling heeft hij steeds een bijdrage geleverd aan het oplossen van problemen en vraagstukken die zich nu eenmaal bij de ontwikkleing en realisering van een dergelijk project voordoen. Met deze benoeming wil de Vereniging laten zien dat dit niet onopgemerkt is gebleven.
De heer Smith is op 5 maart 2018 overleden.
Tijdens de laatste Algemene Ledenvergadering op 21 november 2013 is Hans van Crugten benoemd tot Erelid van onze vereniging.
Het bestuur heeft gemeend om Hans deze bijzondere benoeming te verstrekken omdat Hans zich op verschillende manieren op een meer dan gemiddelde wijze heeft ingezet voor onze watersportvereniging.
Sinds de bouw van “de Bonte Os”, heeft Hans zich op een buitengewone wijze ingezet voor de vereniging. Ook de zaken rond de Blauwe Vlag heeft Hans voortvarend aangepakt en tot een goed einde gebracht. Zo gaat dat ook als er diensten of materiaal moet worden ingekocht. Hans onderhandelt op zijn eigen bijzonder zakelijke manier en dat levert de vereniging veel op en daarmee wordt ook veel geld uitgespaard. Ook onlangs met de aanschaf van de bokken regelt Hans weer dat deze tegen een zeer scherpe prijs worden aangekocht en dat deze op de haven komen. Maar ook bij het vervangen van de schotten van de golfbreker stond Hans (vaak samen met Kees Kegel) in alle vroegte in de vrieskou te werken.
We mogen zeggen dat Hans iemand is waar we veel profijt van hebben. Vandaar als blijk van waardering voor zijn inzet over de afgelopen jaren de terechte toekenning als erelid van onze vereniging.
Tijdens de ALV van 29 november 2012 is met instemming van de leden Ria Peelen benoemd tot Erelid van WSV Haringvliet. Ria heeft zich jarenlang voor de Vereniging ingezet met name in de Redactie van het Bestek en als Bestuurslid.
Door haar initiatieven en inspanning is het Bestek naar een hoger niveau getild. Het Bestek wordt dan ook vaak door het Watersportverbond en andere verenigingen aangehaald als lichtend voorbeeld voor een verenigingsblad. Hiermee heeft Ria WSV Haringvliet een “public relations” gegeven die uitstijgt boven die van een watersportvereniging.
Frits werd door Paul van Zwieten gevraagd om enkelen technische zaken voor het toenmalige Havenbestuur Heliushaven uit te zoeken.
Dit leidde ertoe dat hij op de Algemene Voorjaarsledenvergadering van 1993 werd voorgedragen als Commissaris technische ondersteuning van ditzelfde Havenbestuur. In 2009 is Frits nog steeds technisch commissaris van de uit het Havenbestuur Heliushaven ontstane Havencommissie Heliushaven.
In de Voorjaarsledenvergadering van WSV Haringvliet 29 april 2009 werd Frits wegens zijn langdurige en gewaardeerde inzet voor en betrokkenheid bij de vereniging benoemd tot erelid.
Tijdens de Voorjaarsvergadering op 19 april 1985 wordt Kees benoemd tot penningmeester van de vereniging als opvolger van onze 'beroemde' ir. J.H. Dekker, die in diezelfde vergadering tot erelid wordt benoemd.
De overeenkomst in achternaam is overigens toeval. We kennen geen familierelatie tussen deze beide Dekkers. Kees vervulde deze functie maar liefst zeven jaar, een jaar langer dan de 'volle tijd' voor een bestuurslid.
Begin 2003 overreden we hem toe treden tot de redactie van Het Bestek en al snel wordt hij hoofdredacteur en daarmee tevens bestuurslid. Twee jaar later, in de ledenvergadering van 21 april 2005, wordt Kees voorzitter. Tevens blijft hij hoofdredacteur a.i. tot de Najaarsvergadering op 18 november 2005.
Hij bekleedt in die tussenliggende maanden dus een dubbelfunctie. Op de Voorjaarsvergadering van 17 april 2007 maakt Kees bekend dat hij ernstig ziek is. Ad Brinkman zal hem voorlopig als voorzitter a.i. opvolgen.
In de ledenvergadering van 28 november 2007 is hij definitief als voorzitter afgetreden. Op voorstel van het Bestuur benoemt de Algemene Ledenvergadering Kees Dekker tot erelid. Dit voor zijn buitengewone inzet voor en grote betrokkenheid bij onze vereniging. Kees kon door ziekte deze ledenvergadering niet zelf bijwonen.
Noodgedwongen heeft de vereniging Kees het erelidmaatschap postuum verleend. Kees Dekker is op 13 december 2007 overleden.
Gep zet zich al vele jaren in voor de vereniging.
Toen ik, Kees Dekker, als penningmeester in 1985 mijn eerste bestuurservaring opdeed, was Gep al geruime tijd lid van de redactie van het Bestek (Felix Keller was toen hoofdredacteur) en dat is vrijwel tot vandaag de dag het geval gebleven.
Ik denk dat hij zonder moeite de titel “langst zittende commissielid” kan opeisen. Ook heeft hij een aantal jaren als hoofdredacteur en dus als bestuurslid mee geholpen de richting van de vereniging te bepalen. Nu is het voor langere tijd een commissie- of bestuursfunctie vervullen op zich geen reden voor een erelidmaatschap. Daar hoort meer bij.
Voor Gep valt te noemen: zijn vele, vele bijdragen aan het Bestek, maar vooral zijn zeer gewaardeerde hulp bij de noodzakelijke wijzigingen van Statuten en Reglementen. Hij vervulde vaak de rol van “luis in de pels” die, wanneer het bestuur al hoopte een aardige tekst verzonnen te hebben, die hoop de bodem in ramde met goede argumenten. Zelf gaf hij dan wel aan hoe het beter zou kunnen. Dit zijn werkjes waar eigenlijk nooit iemand trek in heeft, behalve dan Gep en daarmee heeft hij de vereniging een grote dienst bewezen.
Als laatste zou ik willen noemen dat hij een grote bijdrage heeft geleverd aan de realisatie van het zogenaamde Bestuurshandboek. Het Bestuurshandboek is een set van beschrijvingen van de taken en verantwoordelijkheden van het bestuur. Voor nieuw intredende bestuursleden uitermate nuttig en een goede bijdrage aan de continuïteit van het bestuur binnen onze vereniging.Het handboek is onlangs onder de bezielende leiding van onze secretaris bijgewerkt, maar Gep heeft een belangrijke rol gespeeld, vooral in het begintraject.
Kortom, de zeer lange en actieve betrokkenheid bij ons clubblad, alsmede zijn tomeloze inzet voor goede Statuten, Reglementen en het Bestuurshandboek zijn voor ons reden Gep voor te dragen als erelid.
Toen het idee opkwam Gep te honoreren voor zijn activiteiten voor de vereniging, werd eigenlijk direct duidelijk dat wij verzuimd hadden dat in een eerder stadium voor iemand anders te doen, namelijk voor Felix Keller.
Felix heeft een aantal jaren het hoofdredacteurschap uitgeoefend, was in die zin mogelijk zelfs de mentor van Gep. Als bestuurslid herinner ik mij van hem zijn strikt onafhankelijke visie op zaken die de vereniging betroffen en hij was nooit te beroerd zijn standpunt langdurig en indringend te verdedigen tegen verenigingscoryfeeën als Jan Dekker.
Die onafhankelijke, realistische visie bleek ook meerdere keren tijdens ledenvergaderingen waar hij het bestuur uit het slop haalde wanneer er een patstelling dreigde.
Verder heeft Felix, veel, ja zelfs zeer veel gepubliceerd in ons clubblad, de initialen FK zijn bijna in elk Bestek te vinden. Zijn bijdragen vallen zonder uitzondering op door de hoge kwaliteit. Dat kwam weer mede door Gep, die door Felix ingehuurd werd om de teksten van de nodige germanismen te ontdoen, waar Felix – gezien zijn Zwitserse achtergrond – natuurlijk altijd wel wat last van blijft houden. Ook dit zou op zich nog niet voldoende zijn voor een voordracht.
De druppel die voor ons de emmer deed overlopen, in de goede zin des woords natuurlijk, is dat Felix ook gedurende een lange reeks van jaren de Wedstrijd- en Jeugdcommissie assisteerde bij het organiseren van wedstrijden, door met zijn schip als start- en finishschip te fungeren. Zie hiervoor ook het “Dossier Teamwedstrijden” uit november 2002, dat mede door hem is samengesteld.
Ook hier zijn wij van mening dat door gedurende lange tijd veel nuttige zaken voor de vereniging te verrichten, een erelidmaatschap volledig op zijn plaats is.
Op vrijdag 27 april 2007 is ons erelid Felix Keller door de Koningin benoemd tot lid in de orde van Oranje Nassau. Zoals de meeste van onze leden wel weten, heeft Felix zich, veelal achter de schermen, gedurende de afgelopen 25 jaar flink ingespannen voor onze vereniging. Maar het is wellicht minder bekend dat hij ook veel werk heeft verzet voor het maatschappelijk leven in zijn woonplaats.
Naast zijn activiteiten voor onze vereniging was vooral zijn grote betrokkenheid bij de Vereniging van Vrienden van het Historisch Museum Den Briel, waarvan hij al 10 jaar voorzitter is, een belangrijke reden voor deze Koninklijke onderscheiding. Voor zijn indrukwekkende staat van dienst verwijzen we naar de toespraak van de burgemeester van Brielle die integraal in Het Bestek 145 is gepubliceerd.
Felix Keller is 10 juli 2019 op 86 jarige leeftijd overleden.
De heer Sasz heeft zich gedurende zeer veel jaren ingezet voor het verbeteren van de faciliteiten van de haven in het Kanaal.
Als Technisch Commissaris en Coördinator van zelfwerkzaamheid heeft hij niet alleen organisatorisch een groot aandeel gehad, maar heeft hij van een zeer groot aantal zaken de uitvoering persoonlijk ter hand genomen. Deze zaken, in aantal te groot om hier een enigszins nauwkeurige opsomming van te kunnen geven, hebben de vereniging veel kosten bespaard en onze leden in het Kanaal veel faciliteiten gegeven die zij nu nog steeds gebruiken.
Als voorbeeld mag wellicht dienen dat hij de bedenker is van de zgn. paalmutsen. Wanneer een meerpaal begint te rotten gebeurt dat per definitie op het ontmoetingspunt van water en lucht. De rest van de paal, zeker dat wat onder water en in de modder steekt, is nog in prima staat. Je kunt dan zo'n paal uit de grond trillen, omkeren en weer in de bodem heien. Dat is geen echt goedkoop karweitje, dat trouwens ook niet in zelfwerkzaamheid kan worden gedaan.
Op Hans' voorbeeld zijn de zelfwerkers de slechte palen juist onder de waterlijn (het kanaalpeil wordt dan op ons verzoek tijdelijk verlaagd) gaan afzagen. Vervolgens wordt een stalen paalmuts over de resterende stomp geschoven. Als het eenmaal staat ziet de argeloze toeschouwer alleen maar een stalen paal.
Zelf gemaakt en gedaan en dus aanmerkelijk goedkoper dan welke andere methode dan ook.
Door de benoeming van de heer S. van Hagen wordt het grote wedstrijdzeilen binnen onze vereniging geëerd. Deze benoeming is gebaseerd op een groot aantal zeilwapenfeiten.
Hij heeft de vlag van onze vereniging jarenlang over de zeeën gedragen en daarvan in woord, beeld en geschrift verslag gedaan. De wapenfeiten zijn de overwinning in de C-Star solorace 1988 en de deelname aan de Twostar en de Ostar
.Het begon met enkele jaren IOR-racen op de Noordzee. Daarna begon het grootscheepse zeilen in 1975 met een Fastnetrace.
Dit was tevens een voorbereiding op het "rondje Atlantic" in 1976-1977 met zijn vrouw en toen 6 maanden oude dochter. Zijn eerste solorace was de Azab-race in 1979 van Falmouth naar de Azoren. De zeer zware Twostar in 1981 en de gelukkig iets minder zware Ostar in 1984 bevestigden zijn voorkeur voor het lange afstandzeilen met kleine bemanning, desnoods solo.
Het varen zat er al vroeg in: van afkomst is Laban sleepbootkapitein en hij kan nog altijd beeldend verhalen over die tijd.
Hij bouwde zelf zijn schip, maar dat weerhield hem er niet van om voor verenigingen en later aan de Volksuniversiteit te Dordrecht cursussen in kustnavigatie te geven.
Van mei 1981 tot maart 1987 was Laban al duidelijk aanwezig in het bestuur van het Kanaal, en wel als penningmeester. In de praktijk betekent dit, dat "het schip moet varen" of te wel: als er binnen de vereniging iets haperde, dan kaartte hij dit aan en viel hij veelvuldig bij diverse taken in. Bij zijn afscheid als penningmeester van het Kanaal werd dit al profetisch verwoord.
Mogelijk is het een self fulfilling prophecy geworden, want in april 1992 nam Laban de voorzittershamer van het Kanaal over. En er was genoeg te doen: toiletcontainer, vervanging loopdekken, uitbreiding, winterschade en als toetje het lanceren van de plannen voor een nieuw havenkantoor. Natuurlijk werd er ook gevaren: met de Dubb 1 t/m de Dubb 4.
Voor menig beginnend zeezeiler in onze vereniging fungeerde hij als mentor. In 1998 was Laban genoodzaakt te stoppen met varen en zijn voorzitterschap van "het Kanaal" was statutair niet meer te verlengen.
Als dank voor in totaal 12 jaren van grote activiteit voor de vereniging, werd hij op 21 april 1998 benoemd tot erelid. Hoewel hij dus niet meer vaart, zijn de contacten met de vereniging er zeker nog want regelmatig zien (en horen !) we Laban nog op onze ledenvergaderingen.
Reeds kort na zijn toetreden tot onze vereniging werd ir. J.H. (Jan) Dekker op 6 december 1968 benoemd tot penningmeester, hij zou dat blijven tot 19 april 1985; dat was dus 17 jaar!
Hij verliet het bestuur niet omdat hij er genoeg van had, maar omdat de sinds 1979 geldende statuten aan hoofdbestuursleden slechts een zittingsduur van 6 jaar toestaan.
De heer Dekker werd, samen met zijn "rechterhand" de heer J.M. van Dam, vervolgens benoemd tot "Commissie ter Assistentie van de Penningmeester". En dit bleef zo tot 1990. Naast deze functies was hij gedurende vele jaren havencommissaris en korte tijd voerde hij de redactie van ons clubblad.
Voorts heeft hij lange tijd een functie bekleed in het bestuur van de Stichting Watersport Hellevoetsluis en verzette hij veel werk in de KNWV-werkgroep "Delta Noord".
Vaak gebeurde het dat als er moest worden onderhandeld met autoriteiten, onze heer Dekker er op af ging. Het was ter gelegenheid van zijn afscheid als penningmeester, dat hem het erelidmaatschap van onze vereniging werd verleend en nog geen maand later werd hij benoemd tot ridder in de orde van Oranje Nassau. Dit laatste vernam hij (door een administratieve vergissing) geheel in stijl: bij het binnenvaren van onze haven.
Pas in 1991 beëindigde hij al zijn functies binnen de WSV Haringvliet. De heer Dekker is op 22 november 2004 overleden.
De laatste jaren voer hij niet meer actief, maar toch bezocht hij soms nog een bijeenkomst van onze vereniging.
Hij was de man die de aanzet heeft gegeven tot de oprichting van onze vereniging: ing. H.G. (Herman) Geist nam in 1960 in zijn functie van voorzitter van het VVV van Hellevoetsluis het initiatief om een watersportvereniging op te richten en op 24 januari 1961 belegde hij daartoe een eerste vergadering. Al snel was deze (onze) vereniging een feit met de heer Geist als voorzitter. Deze oprichter heeft in die eerste jaren buitengewoon veel werk voor onze vereniging verzet. Dit was aanvankelijk om de vereniging van de grond te krijgen en daarna om aan ligplaatsen te komen.
Na het voorzitterschap 17 jaar te hebben bekleed, was op 21 april 1978 het moment voor hem gekomen om het bestuur te verlaten.
Als erkenning voor zijn grote verdiensten voor onze vereniging is hij, hoewel onze vereniging die status formeel niet kent, nog tijdens diezelfde vergadering benoemd tot erevoorzitter van WSV Haringvliet. In 1975 is hij benoemd tot ereburger van Hellevoetsluis dankzij zijn verdiensten in zijn bedrijf en in de gemeenteraad van Hellevoetsluis.
Op 16 februari 1991 is de heer Geist op 70-jarige leeftijd overleden, maar hij leeft voort in onze vereniging via de Gebubeker (genoemd naar zijn bedrijf) die hij in 1987 ter beschikking stelde ten behoeve van de schrijvende toerzeilers.
Niet alleen heeft de heer Schutter in de lange periode van 1965 tot 1979 veel werk en tijd als secretaris aan onze vereniging ter beschikking gesteld, ook was hij oprichter van de werkgroep "Delta Noord".
In 1980 riep hij de Fairwindbeker in het leven: een wisselprijs voor veelbelovende wedstrijdzeilers binnen onze vereniging. Deze beker, een van de vele die de heer Schutter zelf vergaarde gedurende zijn actieve wedstrijdloopbaan, is genoemd naar zijn toenmalige schip, waarmee hij heel wat toertochten en wedstrijden heeft volbracht.
Tijdens de ledenvergadering op 27 november 1981 is besloten om de heer Schutter tot erelid te benoemen. In verband met ziekte werd hij hiervoor gehuldigd tijdens de vergadering op 23 april 1982.
In zijn dankwoord stelde de heer Schutter voor om er op toe te zien dat de geschiedenis van de vereniging en de oud-bestuurderen niet helemaal in de vergetelheid raken. Hoewel hij rond die tijd heeft besloten om, in het kader van een grote sanering van zijn vele verenigingslidmaatschappen, onze vereniging te verlaten, is hij, zij het op een afstand, tot op hoge leeftijd het wel en wee van de vereniging blijven volgen.
De heer Schutter is op 25 november 1994 op 85-jarige leeftijd overleden.
